01 Aug, 2021
Iberdrola Fundazioak babestutako Barneratze digitala hezkuntza-normaltasun berrian programaren baitan, Agharas da lankide dugun eragileetako bat. Barneratze digitala hezkuntza-normaltasun berrian proiektua tailer ibiltari bihurtuko da eta, horregatik, sarrera batzuetan, eragilez eragile egin duen bidea aurkeztuko dizuegu webgunean.
Proiektuaren helburu nagusia da familiei seme-alabekin ikaskuntza eta autonomia digitaleko testuinguruak sortzea ahalbidetuko dieten jarrera eta abileziak sustatzea eta, aldi berean, teknologiarekin lotuta beste harreman mota batzuk sortzea familian ikasita eta jarduerak eginda. Sarrera honetan azalduko dizuegu Agharasekin batera zer ikasten ari garen.
Martxo hasieran, Barakaldoko Agharas elkarteko Amazigh komunitateko ama-talde batekin bildu ginen. Iberdrola Fundazioak bultzatutako Barneratze digitala hezkuntza-normaltasun berrian proiektua aurkeztu nahi genien. Topaketa hartan, hezkuntza-sistemako eskaerei arreta eman ahal izateko haien arazo nagusia plataforma ezberdinak erabiltzearekin lotuta egon beharrean, arazo handiena (kasu hartan) hizkuntzek eragiten zietela esan ziguten: alde batetik, gaztelania (haietako batzuk Agharaseko boluntarioei esker ari ziren ikasten) eta, bestetik, euskara. Baina haien seme-alabei lagundu ahal izateko estrategiak garatuta zituzten: onlineko itzultzaileak, batez ere.
Dinamika horren ondorioz, besteak beste, gailuak beren seme-alabentzako jolas eta bideoetatik abiatuta, hizkuntza lantzeko bitarteko bihurtu ziren, baina, aldi berean, etxean pantailen aurrean (telebista, tabletak eta mugikorrak) ematen zuten denbora zela eta kezka sortu zitzaien. Arraila digitala ez zirudien gailuen eta konexioen eskasian oinarrituta zegoenik. Hori beharrean, oinarria arretaren ekonomiaren besoetan ez erotzeko eta familiako harremanak eta bizitzaren kontrola eskuratzeko estrategiak zirela zirudien.
Bilera hartatik, familientzako Autodefentsa digitalaren inguruko zikloa abian jartzeko ideiarekin atera ginen. Zikloa 4 saiotan banatu genuen: 2 Aste Santu aurretik, eta beste 2 ondoren. Gugan kezka sortzen zuten gaien inguruan egituratzen joatea adostu genuen.
Martxoaren 16an, Agharasen gure bizitzetan halako eragina duten digitalizazio-prozesuen azpian dagoen guztiak nola funtzionatzen duen argitzen hasi ginen: azpiegiturak, telekomunikazioak, gailuak…
Oso interesgarria izan zen saioa eta bertaratutako amek, beste hainbat galderaren artean, honako hau galdetu zuten: Erabiltzen ditugun plataforma ia denak Estatu Batuetan badaude eta han garatzen badituzte, zer ezagutza geratzen da hemen?
Bestalde, neska-mutilek pantailen aurrean ematen duten denbora kontrolatzearekin lotutako kezka zuen ama batek honako hau galdetu zuen:
Ba al dago neska edo mutil batek pantailaren aurrean ematen duen denbora kontrolatzea ahalbidetzen duen aplikaziorik?
Galdera horixe izan zen, hain zuzen ere, bigarren saioaren zentzua bideratu zuena: Konpon al ditzake teknologiak pertsonen arteko arazoak?
Oso interesgarria izan zen galdera hori eta teknologia helburu jakin batekin nola erabili gaiaren inguruko hainbat gogoeta egitera eraman gintuen. Hau da, mundua sortzeko eta bertan eragiteko teknologietako edukiak kontsumitzen laguntzen diguten objektuak bereizteko beharrezkoa dela eta, hori ulertu ondoren, erabilera batzuk mugatu eta beste esperientzia batzuk nola susta ditzakegun, adibidez.
Oso interesgarria izan zen topaketa eta beste galdera bat ekarri zuen:
Ados; mugak jarri behar dizkiot seme-alabari. Hori ulertzen dut, baina nola muga dezaket gailua (konfiguraziotik) ere mugikorrarekin lotuta gure seme-alabak egiten duen erabilera zuzenduko duena ni izan nadin eta ez plataformak?
Hurrengo astean, mugikor eta tabletak konfiguratuko ditugu gero neska-mutilek erabil ditzaten (betiere mugekin😉