Eduardo Escobés – Ostargi Zuzendaritza Batzordearen Presidentea
Asteak daramatzagu ustekabeko eta, ziurrenik, gehienok sekula imajinatu ezin genuen egoeran. Askok hartu dugu parte garai hauen ondorioak aztertu edo esanahi batzuk partekatu dituzten foro eta espazioetan. Honelako garaietan galdera sakonak egin ohi dira, gure nortasun pertsonal eta kolektiboekin konektatzen gaituzten horietakoak, gure bizimoduen esanahiak edo garena zergatik garen berrikusarazten dizkigutenak.
Ostargik, EDE Fundazioaren inguruan metatutako proiektu historiko instituzionalaren subjektu kolektibo sustatzaile eta zaintzaile gisa, oraindik egin gabe dauden eztabaidak aberasteko hausnarketa batzuk azaldu nahi dizkizue, eta ekarpen bat egin, Ostargin eta gure erakundeetan (EDE Fundazioa, Suspergintza, Suspertu eta Fundacion Luz Casanova), bizi dugun esperientziak zer ikaskuntza utzi digun galdetzen dugun unerako:
- Uste genuena baino ahulagoak gara. Birus batek gogorarazi digu hori, gizarte gisa, gure segurtasun eta lasaitasuneko logiketan desegituratu egin baikaitu. Baina gure ahultasuna bertute izan daiteke, elkarrekiko mendekotasunera bideratzen baikaitu. Gainerako pertsonak behar ditugu, gainerako kolektiboak behar ditugu, izan nahi duguna izaten jarraitzeko beste errealitate batzuetako esperientziak behar ditugu. Elkarrekiko mendekotasunaren kontzientzia horrek gogorarazten digu kolektiboa eta erantzun komunitarioa direla gizartea egiten eta egituratzen dutenak. Gizartea egitea eta egituratzea, ahultasunetik, ez autosufizientziatik, proiektu kolektibo honen DNAn dago.
- Gure balioaz eta errealitateari egiten diogun ekarpenez gehiago jabetzen gara. Birus batek “hankaz gora” jarri digu plangintza guztia, programazio guztiak, kontrol-koadroak eta jarraipena, eta horiek, bidezko ikuspegi teknokrata batetik, beharrezkoak ditugu etorkizuneko ziurgabetasunaren aurrean antsietatea arintzeko. Eta horrek eraginda, beste behin ere funtsezkoaren inguruko galdera egin dugu gaurko errealitatean zentzua duen horren inguruan, eta pertsona, kolektibo eta gizarte osoaren kolektiborako gure proiektuak duen esanahiaren inguruan. Gure proiektuaren DNAren parte da errealitatea entzutea etengabe berriz ere, urteekin erakundeek izan ohi dugun zurruntasuna gaindituta.
- Askotan adierazten duguna baino gehiago behar ditugu orain kontaktua, besarkadak eta musuak. Birus batek espazio txikietara mugatu gaitu eta benetan preziatzen ditugun errealitate eta pertsona askotatik urrundu gaitu. Hala, topaketaren balioaren kontzientzia berreskuratu dugu. Horren faltak balioa gehitu dio. Topaketa da gure proiektuaren funtsezko esperientzia. Bere DNAn dago; izan ere, historian zehar, une garrantzitsuenetan, batzuk alaiak eta beste batzuk gogorrak izanik ere, kontaktua, besarkada eta musua beti egon dira presente elkar aitortzeko eta kolektiboa aitortzeko ariketa gisa.
- Arduratsuagoak gara bizitzea egokitu zaigun errealitatearekin. Birus batek gure mahai eta aulkietatik altxarazi gaitu eta gizartean zaurgarrienak direnentzat erantzun eraginkorrak asmatzeari ekin behar izan dugu, eta batez ere, gure erakundeetatik eta beste askotatik, egunez egun une eta espazio zailenetan hor egon direnei maitasun handiz aitorpena egin behar diegu. Haien adibidea erantzukizun-adierazpena da, ez banakakoa bakarrik, baita kolektiboa eta instituzio mailakoa ere, eta horrek jartzen du proiektua unearen neurrian. DNAren parte da, hala izan da, bizitzea egokitu zaion garaietako ikurren kontzientzia osoa izatea, eta horien aurrean erantzun arduratsua ematea.
Seguru denborak eta distantziak emango digutela bizitzen ari garen garai honen esanahiaren neurri erreala eta osoa. Eraldaketak, benetakoak, oharkabean gertatzen dira gure begien aurrean gu egunerokotasunari begira gauden bitartean, epe labur eta ertainean pentsatzen dugunean, larrialdiei erantzun behar diegunean. Benetako aldaketak pixkanaka eta isilean gertatzen dira. Urpeko korronteak bezala, ez dira hautematen hondartzako azaleko olatuetan.
Izan ere, esperientzia horrek aldatu egiten gaitu eta aldarazi egingo gaitu. Gure proiektu kolektiboan ondorioak ditu, eta horiek pixkanaka baina etengabe joango gara ikusten. DNAren moduan, sekula ez geldirik, beti mugimenduan. Nortasunari eta jatorriari leial mantenduta, Ostargin gure idearioak dioen moduan: EDE Fundazioaren inguruan (EDE Fundazioa, Suspergintza, Suspertu eta Fundacion Luz Casanova) metatutako proiektu historiko instituzionala da Ostargik “aniztasuna eta topaketa oinarri hartuta gizarte bidezkoagoa, solidarioagoa, anitzagoa eta inklusiboagoa lortzeko” bere “eraldaketa-ekintzan duen bitarteko nagusia.