Itziar Fernández – Europako Programen Zerbitzuko koordinatzailea
Azken asteok, eta datozenek, gure mundua eta gure egunerokotasuna nahastu dute eta nahastuko dute. Gure ohiko egunerokotasuna orain urruneko kontua dela dirudi, eta konfinamenduak, beste gauza askoren artean, informazio eta albiste uholde baten aurrean jartzen gaitu. Testuinguru horretan, egunero informazio asko eta asko jasotzen dugu (ia beti tonu kritiko eta negatiboan eta, batzuetan, arrazoiz ere bai) Europa zer ez den egiten ari, edo zer egin beharko lukeen edo zer egin izan zezakeen lehen.
Ukaezina da krisi-egoera honek eragin berezia izango duela Europako mapan eta nazioarteko geopolitikan (Europa aberatsa vs Europa txiroa, Iparra- Hegoa tentsioak, NIaren Europa (Holanda, Alemania) vs GUaren Europaren (Espainia, Italia), mugak ixtearen onuren mezu indartua, eskuin mutur xenofoboari arnasa ematen diona (horren erakusle argia da Hungariako Orban lehen ministroa), Txina- AEB harremanen testuinguru berria, pandemia mundu mailako segurtasun gai gisa…
Agerikoa da Europan eragina handiagoa izango dela, ez larrialdi, hornidura eta osasun-sistemaren arloan bakarrik, baita arlo ekonomikoari eta mundu eta Europa mailako jasangarritasunari dagokionez ere.
Europar Batasunerako eta Europarako, egoera hau benetako krisia da, sakona eta larria, eta erronka bat izan daiteke, Europaren proiektuak duen gaitasuna proban jartzeko. Zurrumurruen, desinformazioaren eta fake news direlakoen aurrean, har ditzagun informazio-iturri fidagarri eta garrantzitsuak baita kritikoak direnean ere.
Pandemia hasi zenetik sortutako albiste faltsuez betetako milioi eta erdi kontu baino gehiago daude. Orain, inoiz baino gehiago, funtsezkoa da jasotzen dugun informazioa neurtzea, kontrastatzea eta aukeratzea, baita Europaren kasuan ere.
Baliteke Europaren jokaera hobetzeko modukoa izatea. Inor ez zegoen prest, Europa ere ez, mundu mailako larrialdi honetarako. Hala ere, aste honetan zenbait Europako Kontseilu egin dira, zenbait estatuk aldi berean gailuak erosi ahal izateko historiako lizitaziorik handiena jarri da martxan, laguntzak eta programak egituratu dira, 2,8 bilioi bideratu dira krisiaren aurka borroka egiteko eta Europako aurrekontua malgutu da, berez elkartasun-tresna dena.
Gure Europa, eta Europaren etorkizuna da Vietnamen, Afrikan, Latinoamerikan eta abarretan harrapatuta zeuden herritarrak ekarri dituena. Frantziako gaixoak Alemaniako ospitaletan sendatu ahal izan dira, txekiarrek 10.000 maskara bidali dituzte Espainiara, Errumaniatik Portugalera elkarrekin erosi dira NBEak eta testak, SURE programa aktibatu da, eta horrek 100.000 milioi euro jarriko ditu enplegu-murrizketaren ondorioak konpentsatzeko… Eta gainera, Europaren geografia oso-osoan dauden milaka boluntarioak…
Sarri informazioa galdu egiten da prentsan eta diskurtso politikoetan. Hori dela eta, jo dezagun informazio-iturri egokietara: @comisioneuropea, @prensaCE, @Dir_CEenEspaña eta COVID-19ari buruzko Europako Batzordearen webgunea. Kontrastatutako informazioa izanik soilik baloratu eta eman ahal izango dugu iritzia zorroztasunez.
Europan krisi hau, aurreko guztiak bezala, elkartasunez, energiaz, lankidetzaz eta batasunez gaindituko dugu. Horiexek dira, hain zuzen ere, Bigarren Mundu Gerra amaitutakoan sortu zenetik Europaren proiektuaren erdigunean dauden printzipioak. Europak orain, inoiz baino gehiago, aniztasunean elkartuta lan egin behar du (Europar Batasunaren leloak berak dioen moduan), banaka lortu ezingo genituzkeen gauzak lortzeko eta desberdin eta indartsuago ateratzeko denok.